Quote 1437 Vaerwel, mijn Aemsterland … ©

Maison De Bonneterie in Amsterdam en Den Haag sluit augustus 2014 na 125 jaar haar deuren. In de Kalverstraat is dan waarschijnlijk de laatste modewinkel met een onnavolgbare eigen stijl verdwenen. Hier spreekt men de cliënt, klanten bestaan alleen in de rest van de Kalverstraat, ook anno 2014 niet met het verfoeilijke “Hallo” aan. De cliënt bij Maison De Bonneterie hoeft nooit te wachten tot het personeel klaar is met hun smartphone. Een privégesprek met een collega wordt altijd onderbroken voor een geïnteresseerde koper. Hier gebruikt het personeel tijdens werktijd geen kauwgom en men stinkt er ook niet naar. Maison De Bonneterie is één van de zeldzame bedrijven in het centrum van Amsterdam waar het personeel niet voor de winkelentree staat te roken. Het is allemaal even wennen voor winkelend publiek dat argeloos binnenloopt in de Kalverstraat of op het Rokin, maar het went snel … Wat nooit went zijn de rampzalig slecht geklede, kauwgom kauwende en peuken spugende sjokkende massa’s in de Kalverstraat. Het is zonder meer knap dat De Bonneterie zich op een locatie, die alle stijl en grandeur al decennia geleden is kwijt geraakt, zo lang staande heeft weten te houden. Voor de kenners was een paar jaar geleden het opheffen van de golfafdeling al een teken aan de wand. Via de voorgevel werd nog een poging gedaan om met de yuppenmerken: Boss, Gant, Hackett, Ralph Lauren,Tommy Hilfiger en Marc by Marc Jacobs, nieuwe kopers binnen te halen. Maar de yup is niet trouw aan een bedrijf of aan een merk. De yup weet dikwijls niet wat service of stijl is omdat hij of zij die eigenschappen zelf niet of nauwelijks bezit. And last but not least, de yup bestelt steeds meer kleding online. Toen op een (gebroken) ruit van de rechter etalage van De Bonneterie in de Kalverstraat met witte plastic plakletters aandacht werd gevraagd voor ‘the hair, nail- and beautycenter’ on the second floor, begrepen ook de trouwste diehards dat de periode Maison De Bonneterie op zijn eind liep. Als het statige pand aan de Kalverstraat en het Rokin kon spreken zou het de laatste zin van Vondel’s Gijsbrecht van Aemstel citeren: ” Vaerwel, mijn Aemsterland: verwacht een andren heer …”